Ég ætla að leggja fram kæru/"kapp er best með forsjá,segir máltækið" þetta er fyrnt mál og maður á móti manni,engin sönnun!!!!!

Nota HTML-..„Ég ætla að leggja fram kæru“ Innlent | mbl | 30.3.2013 | 14:50 Erla Bolladóttir, einn sakborninganna í Guðmundar- og Geirfinnsmálinu ætlar að leggja fram kæru á hendur lögreglumanni sem hún segir hafa nauðgað sér á meðan hún var í varðhaldi í Síðumúlafangelsinu.

Erla segir glæpinn vera táknrænan fyrir þá meðferð sem hún og aðrir sakborningar í málinu hlutuog segir það vera samfélagslega ábyrgð sína að kæra.

Erla segist hafa orðið fyrir kynferðislegu ofbeldi á meðan hún var í gæsluvarðhaldi vegna málsins í Síðumúlafangelsinu 1975- '76.

Um hafi verið að ræða tvo menn, annar þeirra káfaði á Erlu að næturlagi, hinn nauðgaði henni.

Í samtölum við starfshópinn sem vann nýútkomna skýrslu um Guðmundar- og Geirfinnsmálið nafngreindi hún báða mennina og hyggst nú kæra þann síðarnefnda. Erla Bolladóttir við réttarhöldin í Guðmundar- og Geirfinnsmálinu. Formaður starfshópsins, Arndís Soffía Sigurðardóttir, staðfesti í samtali við mbl.is í gær að viðkomandi maður væri lögreglumaður.

Erla telur að hann sé ennþá að störfum innan lögreglunnar. Nauðgunin er táknræn fyrir eðli rannsóknarinnar „Ég ætla að leggja fram kæru,“ segir Erla og segir það hafa verið erfiða ákvörðun. „Allt sem tengist þessu máli er erfitt.

Þetta vekur upp dimmar minningar og tilfinningar úr þessu máli. Þessi verknaður er táknrænn fyrir eðli þessarar rannsóknar í heild sinni.

Í rannsókninni vorum við neydd til þess að gera hluti sem rannsóknaraðilar vildu að við gerðum. Það var hvergi staldrað við til þess að taka mið af mannúð, engum var umhugað um okkar velferð, hugsanlegt sakleysi eða friðhelgi í neinum skilningi.

Ég treysti mér til að fullyrða og get rökstutt það að þessi rannsókn hafi verið í eðli sínu ákveðið afbrigði nauðgunar.“ „Enginn hefði trúað mér“ Hvers vegna kærðirðu brotið ekki fyrr? „Þegar þetta gerðist hefði ég ekki látið mér til hugar koma að segja nokkrum manni frá þessu.

Í fyrsta lagi hefði enginn viljað heyra af þessu eða viljað trúa mér, hvorki almenningur né yfirvöld. Í öðru lagi eyddi ég áratugum í ótta eftir þetta mál.

“ Erla segir eina ástæðuna fyrir því að hún treysti sér ekki til að kæra nauðgunina á sínum tíma vera hversu niðurbrotin hún var eftir fangelsisvistina og sakargiftirnar, en hún var dæmd í þriggja ára fangelsi. „Ég var bara lítil stelpa sem var búið að taka og setja í gegnum einhvers konar óhugnanlega embættisvél

. Um tíma hitti ég engan sem ekki trúði því að ég væri sek.

Ég upplifði mig sitja við annað borð en aðrir. Ég var einfaldlega svo óttaslegin og lifði í myrkri í nokkuð langan tíma eftir að ég var látin laus úr þessu öllu.

Svo kom að því að ég náði að vinna úr þessu atviki með hjálp fagfólks, með góðum árangri. Þetta háir mér ekkert í dag og hefur ekki gert í töluverðan tíma.

“ Finn til ábyrgðar Erla segir að ákveðin þáttaskil hafi orðið á mánudaginn þegar skýrslan um rannsóknina á Guðmundar- og Geirfinnsmálinu var kynnt.

„Þá vaknar þessi spurning; hvað ætla ég að gera með þetta mál? Því að þarna er mál sem er alveg ósnert. Ég finn til ákveðinnar samfélagslegrar ábyrgðar og virðingar gagnvart öðrum sem hafa þurft að ganga í gegnum glæp eins og þennan.

Ég lít svo á að á mér hvíli sú ábyrgð að klára þetta.“ Vill ljúka málinu Erla segir að með skýrslunni sem út kom núna fyrr í vikunni hylli loks undir lokin á þessu áratuga langa umdeilda máli.

Með því að leggja fram kæru sé hún á vissan hátt að loka málinu hvað hana sjálfa varðar „Ég vil að við förum að klára þetta mál; halda jarðarför þar sem allir vita að nú er þetta mál búið og dáið.

Þá vil ég ekki að neitt rísi upp úr þeirri gröf seinna. Þess vegna hef ég ákveðið að kæra nauðgunina.“ Frétt mbl.is: Þarf að taka afstöðu til svo margs Skýrsla starfshóps um Guðmundar- og Geirfinnsmál til innanríkisráðherra

/////////////////////////Mannvonska er misjöfn og það hefur alltaf verið.þetta var svona og um þetta talað í fjölmiðlum að flestir dæmdu þau sek,enda í dópi brennivíni og sukki alla daga!!!!þetta var ein mesta umfjöllun sem maður lifði með ,á þessum árum málið í höndum manna sem kannski ekki nógu klárir en þetta varð mikið horrör allt saman,ég las allt um þetta á sínum tíma og fylgdist með mjög vel!!! manni fannst þeir vera sekir fyrirfram að leststningunni!!!!,en það fannst ekkert lýk og engin gat bent á neitt,það var svo að dagbækur fundust eftir einn sem lést og það var margt sem kom þar fram en þá var talað um taka það upp aftur meðan Seceský lifði en Sakadómari neitaði,þá lagði ´ég á mig að lesa alla skírsluna frá A-Ö of ef ég hefði verið í kviðdómi þar og átt að segja það sem ég fékk þar út,hefði ég verið trúaður á sekt,en ekki sem slíkur viljað dæma eftir líkum,en þetta er tímasogun og peninga einnig breyta bar þeim ólögum að ekki eigi að sýkna látin mann og sýkna heila klappið og biðja afökunar og iðrunar og ég held að við í dag þurfum ekki að borga neitt,en umfram allt ekki fara aftur í málaferli!!!!/Halli gamli

„Ég ætla að leggja fram kæru“

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 31.3.2013 kl. 00:20]

Get tekið undir nánast allt. En engin lík og því ekki nein lögfull sönnun um morð. Á þessum árum var eg í námi við lagadeild HÍ og fylgdist gjörla með öllu. Kennaranir tóku okkur meira að segja með í réttarhöld og sitthvað fleira. Á þessum árum var ekki komin þessi umfjöllun um mjög krítíska málsmeðferð en á þessum árum var svonefnt inkvisatóriskt réttarfar enn gildandi, arfur frá spánska rannsóknarréttinum. Þá var rannsókn, ákæra og dómsvald á hendi sama manns en eitthvað var farið að slakna á þeirri umdeildu lögvísi á þeim árum.

Í þessu máli reynir á formsatriði. Auðvitað er sök að öllum líkindum löngu fyrnd en ekki er unnt að hefja rannsókn nema að kæra liggi fyrir.

Mjög líklegt er að ungur kvenfangi hafi orðið fyrir mjög krítískri áreitni jafnvel misneytingu og nauðgun undir þessum kringumstæðum á þessum árum. Þá tíðkuðust ekki eins vönduð vinnubrögð eins og nú þykja sjálfsögð.

[Guðrún Ægisdóttir (IP-tala skráð) 31.3.2013 kl. 06:42]

Haraldur. Nú myndi ég ráðleggja þér að fara varlega og stíga hægt til jarðar. Í dagbókum Síðumúlafangelsins er þetta skráð (sjá Mál 114): "Erla Bolladóttir á að fá fóstureyðingarpillu í dag (daginn eftir nauðgunina), og vera svo framvegis á getnaðarvarnarpillum." Þarna er Erla í GÆSLUVARÐHALDI, þar sem enginn fær að hitta hana, nema þeir sem þarna vinna; þ. e. lögregla og gæslumenn. Hver heldur þú að hafi getað nauðgað henni- nema einhver þeirra??? Og var sá bjáni, að nefna þetta í dagbók, eins og lýst er hér að ofan. - Því miður verð ég að segja það; þú ættir að skammast þín.

[Haraldur Haraldsson, 31.3.2013 kl. 08:33]

Guðrún ég þarf ekki að skammasr tmín fyir neitt!!!,ég er ekki ,en það þurfa menn ef þeir hafa gert þetta,lesu alla skísluna og hún Erla laug uppá bróðir og tvo aðra og þeir saklausir í fangelsi í feiri mánuði,hiklaust gerði hún það,er það þá satt hitt sem hún segir,þetta gæti allt úr henni komið þessa vegna/Þú hefur engan rétt til að halda hinu fram,sakammst þu þín sjálf/Kveðja

[K.H.S., 31.3.2013 kl. 14:32]

Þetta útspil gat beðið þar til hún var tilbúin með það. Hún kaus sjálf að hafa á þessu aðdraganda, enda bókin ekki uppseld og annað bindi ekki úr mindinni.