Ekkert í boði sem ég ræð við/þetta er auðvitað ennþá fyrir hendi að byggja aftur á vegum verkalyðsins, eða staðlaðar góðar íbúðir sem borga stofnkostnað og viðhald,engin gróðastarfsemi!!!

 Í kosningabaráttunni hefur sjónum aðallega verið beint að... Ekkert í boði sem ég ræð við“ Innlent | mbl | 17.4.2013 | 8:19 Í kosningabaráttunni hefur sjónum verið beint að því að leiðrétta kjör þeirra sem eiga fasteignir, lítið er rætt um leigjendur.

ASÍ segir ástandið óviðunandi og leggur til nýtt húsnæðiskerfi.

Einstæð móðir segist ekki ráða við leiguverðið og þarf að flytja í þriðja skiptið á þremur árum. ASÍ hefur lagt til að nýtt félagslegt húsnæðiskerfi verði tekið upp, svokölluð dönsk leið sem er að mörgu leyti áþekk verkamannaíbúðakerfinu sem var lagt af árið 1999.

Fjárhagsvanda margra fjölskyldna megi rekja til þess að húsnæðiskostnaður sé allt of hár og þær hafi hvorki ráð á því að kaupa né leigja húsnæði við núverandi aðstæður.

Á oddinum ASÍ hélt nýverið fund með fulltrúum allra stærstu framboðanna, þar sem tillögurnar um húsnæðiskerfið voru kynntar.

„Við munum halda áfram að setja þetta á oddinn eftir kosningar og hvetja þá sem mynda næstu ríkisstjórn til að hrinda þessu í framkvæmd," segir Halldór Grönvold. „Vel kann að vera að þetta verði í umræðunni í næstu kjarasamningum," segir Halldór.

„Þörfin er svo augljós og brýn og við erum sannfærð um að þessar hugmyndir eigi fullt erindi. Þetta eru svo stórir hagsmunir okkar félagsmanna.”

. Í tillögunum er lagt til að kaupverð félagslegra íbúða verði fjármagnað með 2% framlagi íbúa, sem þeir fá endurgreitt þegar þeir flytja út, 14% sé stofnfé frá viðkomandi sveitarfélagi og 84%sé lán frá húsnæðislánastofnun.

„Þarna er verið að leggja til kerfi sem á að gera lágtekjufólki kleift að vera í öruggu húsnæði og að til komi samfélagslegur stuðningur sveitarfélaganna og ríkisins til þess að tryggja það.

Sumt er líkt verkamannaíbúðakerfinu gamla, en annað er ólíkt. Til dæmis er ekki gert ráð fyrir eignamyndun eins og í gamla kerfinu, þar sem fólk gat eignast íbúðirnar á löngum tíma, heldur er þetta leigukerfi þar sem fólk fær framlag sitt greitt til baka,“ segir Halldór Grönvold, aðstoðarframkvæmdastjóri ASÍ, sem segist hafa orðið var við mikla þörf meðal félagsmanna fyrir fleiri úrræði í húsnæðismálum.

Halldór Grönvold aðstoðarframkvæmdastjóri Alþýðusambandsins. Ásdís Ásgeirsdóttir „Við erum að tala um húsnæðiskerfi sem kallar á umtalsvert framlag sveitarfélaga og ríkissjóðs.

Framlag sveitarfélaganna getur t.d. verið í formi lóða. Við teljum að kerfið gæti orðið sjálfbært á einni kynslóð, eða rúmlega það og samkvæmt okkar mati á stöðu fólks í dag erum við að tala um 20-25.000 íbúðir þegar kerfið verður fullskapað.“

Óþolandi óöryggi á leigumarkaði Halldór segir að þarna sé sérstaklega horft til lágtekjuhópa, hvort sem það er ungt fólk sem er að byrja búskap eða fólk með lágar tekjur.

„Að fólk fái möguleikinn á að búa í tryggu húsnæði. Ókostirnir við leigumarkaðinn í dag eru t.d. að þar er verð mjög hátt, það endurspeglar að hluta til háan bygginga- og vaxtakostnað.

Hins vegar býr fólk á leigumarkaði við óþolandi óöryggi sem ræðst ekki síst af því að verulegur hluti þeirra íbúða sem eru á leigumarkaði eru í eigu einstaklinga sem kannski eru að afla sér tekna tímabundið.“ Jóhanna Magnúsdóttir.

Við leit á þriggja herbergja leiguíbúðum á höfuðborgarsvæðinu á nokkrum leiguvefsíðum má t.d. sjá 55 fermetra íbúð til leigu á 165.000 krónur á mánuði, önnur, sem er tæpir 90 fermetrar, er leigð á 190.000 krónur á mánuði og enn önnur, sem er 83 fermetrar, er leigð á 185.000 á mánuði.

Ekki ráða allir ekki við að greiða slíkar upphæðir í leigu, meðal þeirra er Jóhanna Magnúsdóttir, einstæð móðir, sem hefur leitað að íbúð til leigu í Hafnarfirði undanfarið hálft ár, eða síðan í október.

„Ég er búin að reyna allt“ „Ég á enga ættingja sem ég get flutt inn á með börnin mín; ætli ég endi ekki í einhverju neyðarskýli í sumar með húsgögnin í geymslu,“ segir Jóhanna. Hún hefur verið á leigumarkaði undanfarin þrjú ár.

Á þeim tíma hefur hún flutt tvisvar, en í bæði skiptin voru eigendur íbúðanna með þær í útleigu tímabundið á meðan þær voru í sölu. Það sama gildir um íbúðina sem hún býr í núna, hún hefur verið seld.

Í tillögum ASÍ er lagt til að kaupverð félagslegra íbúða verði fjármagnað með 2% framlagi íbúa, sem þeir fá endurgreitt þegar þeir flytja út, 14% sé stofnfé frá viðkomandi sveitarfélagi og 84%sé lán frá húsnæðislánastofnun. mbl.is/Golli „Það er ekkert í boði sem ég ræð við.

Ég er búin að reyna allt, ég hef verið á biðlista eftir félagslegri íbúð hjá Hafnarfjarðarbæ frá árinu 2010, en það er engin hreyfing á íbúðunum þar.

Svo var ég á lista hjá Búseta en hafði ekki þá peninga sem þurfti til að fá íbúð þar og ég hef reynt að fá leiguíbúð hjá Íbúðalánasjóði; ekkert af þessu hefur gengið upp.

“ Allir þurfa að eiga samastað Jóhanna segir að henni hafi nýverið boðist Búsetaíbúð, en hún hafi þá þurft að greiða um þrjár milljónir í búseturétt og síðan á bilinu 150-160.000 á mánuði í búsetugjald.

Leigan á þeim íbúðum á frjálsum leigumarkaði, sem gætu hugsanlega hentað henni, sé 170-200.000 krónur á mánuði. Þetta er henni ofviða, þrátt fyrir leigubætur.

„Ég get ekki greitt þessar fjárhæðir í leigu.“ Eru nægileg úrræði til staðar að þínu mati fyrir fólk sem ekki á eigið húsnæði? „Nei, alls ekki. Staðan í samfélaginu er þannig að það þarf fleiri úrræði, fleiri íbúðir á verði sem fólk ræður við. Það þurfa allir að eiga tryggan samastað,“ segir Jóhanna.

Tugþúsundir eiga ekki eigið húsnæði „Í allri þessari umræðu um skuldavanda heimilanna virðist það hafa gleymst að til eru tugir þúsunda Íslendinga sem eiga ekki húsnæði, fólkið sem er á leigumarkaði,“ segir Halldór.

„Þessi hópur hefur gleymst í umræðunni, en hann kallar á húsnæði á viðráðanlegu verði og getur skapað það öryggi sem fólk þar á að halda.“ Verkamannabústaðir voru eitt helsta baráttumál verkalýðshreyfingarinnar á fyrstu áratugum síðustu aldar.

Er ASÍ að fara aftur í tímann? „Húsnæðismál hafa alltaf verið eitt af helstu baráttumálum verkalýðshreyfingarinnar og við höfum alltaf verið talsmenn þess að hér séu fjölbreyttar lausnir í húsnæðismálum,“ segir Halldór.

Voru mistök að leggja Verkamannabústaðakerfið niður? „Já, við gagnrýndum það mjög á sínum tíma. Það voru mistök, ekki síst vegna þess að það kom ekkert í staðinn fyrir það.“Í skýrslu Hagstofunnar um útgjöld heimilanna segir að um 73% heimila búi í eigin húsnæði og 27% í leiguhúsnæði.

Hlutfall leigjenda hefur ekki verið jafnhátt í áratugi, sífellt fleiri hafa ýmist ekki tök á að kaupa eigið húsnæði eða kjósa að gera það ekki.

„Enginn stjórnmálaflokkur virðist hafa mikinn áhuga á þeim sem eru á leigumarkaði,” segir Irpa Sjöfn Gestsdóttir þriggja barna einstæð móðir, sem hefur leitað að leiguhúsnæði í á þriðja mánuð. „Ef ég ætti að lýsa leigumarkaðnum með einu orði, þá er það: hræðilegur.

Það er takmarkað framboð, það litla sem er í boði er svo dýrt að það er ekki hægt að lifa mannsæmandi lífi ef maður ætti að greiða þá leigu.

Svo eru svo margir um hverja íbúð, það er hreinlega barist um þær og ég hef heyrt að fólk sé að yfirbjóða.” Leigan er 150.000 - 220.000 á mánuði Irpa Sjöfn telur sig geta komist af með þriggja herbergja íbúð og hún vill búa á höfuðborgarsvæðinu.

Hún segir gangverðið á íbúðum með þennan fjölda herbergja vera frá 150.000 og allt upp í 220.000 á mánuði. En þar með er ekki öll sagan sögð, því að þeir sem ætla að fara út á leigumarkaðinn þurfa oftast að greiða tryggingu sem getur verið býsna há upphæð. Irpa Sjöfn Gestsdóttir

. „Yfirleitt er farið fram á þriggja mánaða fyrirframgreiðslu og margir fara líka fram á tryggingu í formi bankaábyrgðar og hún er oft jafnvirði þriggja mánaða leigu til viðbótar,” segir Irpa Sjöfn.

Ef við gefum okkur að leigan sé 200.000 krónur á mánuði og að krafist sé þriggja mánaða fyrirframgreiðslu auk bankaábyrgðar, sem getur numið þriggja mánaða leigu, þá getur sá sem leigir þá íbúð þurft að reiða fram allt að 1.2 milljónir króna í upphafi leigutímans.

Þyrfti a.m.k. 600.000 í ráðstöfunartekjur Í skýrslu Hagstofu Íslands kemur fram að húsnæðiskostnaður var 18,7% ráðstöfunartekna Íslendinga árið 2011. Gjarnan hefur verið miðað við að hann fari ekki yfir 25% af ráðstöfunartekjum.

Ef Irpa Sjöfn ætti að halda sig innan þeirra marka og greiða 200.000 króna leigu á mánuði þarf hún að vera með a.m.k. 600.000 króna ráðstöfunartekjur, því hún gæti fengið húsaleigubætur að hámarki 47.700 krónur. Vísitala leiguverðs hækkaði um 10,6% frá febrúar 2012 - febrúar 2013.

Kristinn Ingvarsson Hún starfar sem deildarstjóri á leikskóla og segir tekjur sínar vera langt frá þessari upphæð, leigan sé talsvert hærra hlutfall tekna hennar en sem nemur þessum 25%.

„Þessi upphæð er á bilinu 60-70% af mínum ráðstöfunartekjum,” segir hún. Hvernig muntu þá fara að því að greiða þessa leigu? „Ég hef ekki mikið val. En hvað get ég annað gert? Líklega þarf ég að bæta við mig annarri vinnu.”

Vísitala leiguverðs hækkað talsvert umfram neysluverðs Vísitala leiguverðs hefur hækkað jafnt og þétt undanfarin tvö ár samkvæmt leigugagnagrunni Þjóðskrár, hún var 100 stig í janúar 2011 en mældist 121,6 stig í febrúar síðastliðnum.

Þá hafði hún hækkað um 2,4% frá síðasta mánuði og um 10,6% undanfarna 12 mánuði. Á sama tíma hækkaði vísitala neysluverðs um 6,3%.

Íbúðir yfirleitt leigðar út í stuttan tíma Að sögn Irpu Sjafnar er framboð af skornum skammti og margir eru um hverja íbúð. Íbúðir eru yfirleitt leigðar út í stuttan tíma í einu, þannig að fólk á leigumarkaði þarf gjarnan að vera á tíðum flutningum.

„Þegar talað er um langtímaleigu, þá er hámarkið yfirleitt tvö ár. Ég hef ekki heyrt mörg dæmi um að fólk geti leigt íbúðir lengur en það,” segir Irpa Sjöfn.

„Ég hef verið á leigumarkaði frá 2008 og hef á þeim tíma flutt fjórum sinnum.” Hvaða aðrir möguleikar eru í boði fyrir þig og börnin þín? „Það eru engir aðrir möguleikar.

Það vantar sárlega úrræði fyrir fólk sem vill leigja. Eins og staðan er í dag, þá er eina leiðin fyrir þá sem vilja bjóða fjölskyldunni sinni öruggt húsaskjól, að kaupa íbúð.

Það er enginn annar möguleiki, ekkert sem kom í staðinn fyrir Verkamannaíbúðakerfið sem var lagt niður. Það er ljóst að það þarf að gera eitthvað. Ég er ekki sú eina sem er í þessari stöðu.”///////////////þetta er svo mikið vandamál að það þarf að gera því skil  ekki spurning en en svo eftir því verði tekið ekki seinna en strax,þessu hefði aldey átt að hætta að byggingarfélög Verkalýðsins yrðu lagar niður það er uppá verkalýðsfélögin að gera ,þau eru bara að verða þegjandi til að hirða félagsgjöld af fólki viðast,en það er bara að koma þessu á koppinn strax aftur ekki spurning kannski með nýju formi það kemur í ljós!!en auðvitað þarf þetta að gerast mjög fljótt,það tók ekki langan tíma að byggja mest allt Brekholtið,auðvitað með batnandi hag aftur þurfum við að skoða  hvert fólk vill heldur eignast þegar of ef fjármál okkar komst í horf,en það er ekki strax,þetta  eins og málin sýna hér á undan er nauðsins að gera,einnig fyrir Eldri borgara sem vilja minka við sig og komast í íbúðir sem hafa aðgang að þjónustu og setja á stofn einkverju batteríi sem gerir slík frá A-Ö og við þurfum ekki að standa í því sjálf á gamals aldri!!en þetta er leiðin engin önnur ein og er//Halli gamli

„Ekkert í boði sem ég ræð við“