Hanna Birna: Nú er mál að linni//Skulum þessum mönnum sem ófrægðu hana mest líða betur???

Hanna Birna: Nú er mál að linni Innlent | mbl.is | 21.11.2014 | 15:16 Hanna Birna Kristjánsdóttir.

Hanna Birna Kristjánsdóttir segir að eftir „heilt ár af ósönnum dylgjum“ um aðkomu hennar að lekamálinu og „þá vanlíðan sem þetta hefur kallað yfir mig og þá sem næst mér standa“ sé einfaldlega nóg komið. Hún ætlar að hætta sem innanríkisráðherra.

Þar seg­ir Hanna Birna m.a. hún hafi ekki haft nein­ar for­send­ur til að rengja aðstoðarmann sinn, Gísla Frey Val­dórs­son, er hann neitaði því að hafa lekið upp­lýs­ing­um um hæl­is­leit­anda í fjöl­miðla.

Þá seg­ir hún að þrátt fyr­ir að hún hafi orðið við öll­um beiðnum lög­reglu um gögn og upp­lýs­ing­ar og svarað ít­rekuðum spurn­ing­um umboðsmanns Alþing­is og auk þess gripið til ým­issa aðgerða inn­an ráðuneyt­is­ins, m.a. að víkja aðstoðar­manni sín­um úr starfi og segja sig frá dóms­mál­um, hafi hún hins veg­ar skynjað að ekk­ert af því skipti raun­veru­legu máli.

Hanna Birna Kristjánsdóttir. Hanna Birna Kristjáns­dótt­ir. mbl.is/​Krist­inn „Tor­tryggni og van­traust vegna máls­ins eru enn til staðar og ákveðnir aðilar og öfl geta og munu áfram halda uppi efa­semd­um og ásök­un­um vegna þess.

Það er því miður búið að draga of marga inn í þessa umræðu ít­rekað og með ósann­ind­um, þar með talið nú síðast ráðuneyt­is­stjóra inn­an­rík­is­ráðuneyt­is­ins, nú­ver­andi lög­reglu­stjór­ann á höfuðborg­ar­svæðinu og aðra emb­ætt­is­menn.

Þau, ekki frek­ar en ég, höfðu vitn­eskju um brotið.

Nú er mál að linni.“ Yf­ir­lýs­ing Hönnu Birnu: „Ég hef jafn­framt óskað eft­ir því að hann geri til­lögu við þing­flokk­inn um arf­taka minn enda nauðsyn­legt að sem mest­ur friður ríki um störf ráðherra sem ber ábyrgð á þeim mik­il­vægu verk­efn­um sem unn­in eru á vett­vangi ráðuneyt­is. Hanna Birna Kristjánsdóttir.

Hanna Birna Kristjáns­dótt­ir. mbl.is/​Krist­inn Ingvars­son Þessa dag­ana er ár liðið frá því at­b­urðarás hins svo­kallaða leka­máls hófst.

Með þær upp­lýs­ing­ar um at­b­urðarás­ina sem nú liggja á borðinu er ljóst að aðstoðarmaður minn braut af sér án minn­ar vitn­eskju.

Hann starfaði í póli­tísku umboði mínu og ég bar traust til hans enda hef ég alltaf haft það að leiðarljósi að treysta fólki.

Ég hafði ekki for­send­ur til að rengja ít­rekaðar yf­ir­lýs­ing­ar hans um sak­leysi í nán­ast heilt ár og viðbrögð mín voru í sam­ræmi við það.

Játn­ing hans vegna máls­ins var mér mikið per­sónu­legt áfall og ljóst er að viðbrögð mín á ýms­um stig­um máls­ins hefðu verið allt önn­ur ef ég hefði vitað hvernig mál­inu var háttað. Frá upp­hafi hef ég reynt að vanda til verka í þessu máli og alltaf brugðist við með þeim hætti sem ég taldi satt og rétt.

Ég hef ít­rekað sagt frá því sem ég hef getað sagt um málið, reynt að skýra það með eins sönn­um hætti og mér hef­ur verið unnt.

Ég brást strax í upp­hafi við með sér­stakri skoðun í ráðuneyt­inu, hef orðið við öll­um beiðnum lög­reglu um gögn og upp­lýs­ing­ar en um leið reynt að vernda mann­rétt­indi og trúnað við aðra en þá sem rann­sókn­in beind­ist að, svarað ít­rekuðum spurn­ing­um umboðsmanns Alþing­is og lagt ríka áherslu á að vinna skýr­ar verklags­regl­ur og ör­ygg­is­ferla til að bregðast við slík­um mál­um og kær­um.

Ég vék aðstoðar­manni tíma­bundið frá störf­um og síðar sagði ég mig frá verk­um dóms­málaráðherra. Um leið og ég fékk fyrst staðfest­ar upp­lýs­ing­ar um hvernig í mál­inu lá upp­lýsti ég málið strax og rak aðstoðarmann minn taf­ar­laust.

Ég hef ít­rekað tjáð mig um að ég hafi ekki blandað mér með óeðli­leg­um hætti í um­rædda rann­sókn og það hafa fyrr­ver­andi lög­reglu­stjóri, rík­is­sak­sókn­ari, rann­sak­end­ur og loks héraðsdóm­ur staðfest með niður­stöðum sín­um.

Und­an­farna daga hef ég hins veg­ar skynjað að ekk­ert af þessu skipt­ir raun­veru­legu máli.

Tor­tryggni og van­traust vegna máls­ins eru enn til staðar og ákveðnir aðilar og öfl geta og munu áfram halda uppi efa­semd­um og ásök­un­um vegna þess.

Það er því miður búið að draga of marga inn í þessa umræðu ít­rekað og með ósann­ind­um, þar með talið nú síðast ráðuneyt­is­stjóra inn­an­rík­is­ráðuneyt­is­ins, nú­ver­andi lög­reglu­stjór­ann á höfuðborg­ar­svæðinu og aðra emb­ætt­is­menn.

Þau, ekki frek­ar en ég, höfðu vitn­eskju um brotið. Nú er mál að linni.

Ég hef alltaf átt mér þann draum í stjórn­mál­um að breyta þeim og gera þau betri og þegar ég skynja að per­sóna mín, sam­starfs­fólk eða verk­efni valda slíkri reiði, heift og jafn­vel hatri í huga ein­hverra vil ég taka mark á því, vinna með það, leita sátta og velta upp nýj­um kost­um.

Ég veit að ég á að þekkja að erfiðar póli­tísk­ar aðstæður kalla á hefðbundna póli­tík hörk­unn­ar og hefðbundna fjöl­miðlun fyr­ir­sagna og ég erfi það við eng­an - en ég hefði hins veg­ar hvorki trúað því að illsk­an í umræðunni yrði svo mik­il né að hún fengi svo mikið á mig og þá sem næst mér standa.

Und­an­farið ár hef­ur verið mér póli­tískt og um leið per­sónu­lega erfitt.

Síðast fyr­ir nokkr­um dög­um þurft­um við fjöl­skyld­an að ræða dylgj­ur dags­ins, út­skýra fyr­ir fjöl­skyldu og vin­um að það sé allt í lagi með okk­ur og tryggja svo að dæt­ur okk­ar lesi ekki meiðandi og mann­skemm­andi um­mæli í ýms­um fjöl­miðlum.

Við hjón­in ákváðum þá að slík­ar fjöl­skyld­u­stund­ir væru ein­fald­lega orðnar of marg­ar.

Ég er inni­lega þakk­lát fyr­ir þann mikla stuðning og hvatn­ingu sem ég hef fundið frá fólkium allt land.

Inni­lega þakk­lát fyr­ir að hafa lokið öll­um þeim verk­um og mik­il­vægu breyt­ing­um sem ég hafði ein­sett mér á þess­um tíma­punkti í ráðherra­embætti með frá­bæru starfs­fólki inn­an­rík­is­ráðuneyt­is­ins og í góðu sam­starfi við alla þing­flokka og þing­menn á Alþingi.

Ég er sér­stak­lega þakk­lát fyr­ir að eiga traust og stuðning for­manns Sjálf­stæðis­flokks­ins, for­sæt­is­ráðherra, rík­is­stjórn­ar­inn­ar allr­ar, þing­flokka beggja stjórn­ar­flokk­anna og Sjálf­stæðis­flokks­ins.

Ég er þakk­lát fyr­ir hvernig þau hafa stöðugt og óhikað hvatt mig til áfram­hald­andi setu og fram á síðustu stundu reynt að telja mér hug­hvarf - en veit líka að þau skilja að eft­ir heilt ár af ósönn­um dylgj­um um aðkomu mína að um­ræddu máli, enda­laus­um aðdrótt­un­um um heil­indi mín gagn­vart þingi og þjóð og þeirri van­líðan sem þetta hef­ur kallað yfir mig og þá sem næst mér standa - sé ein­fald­lega nóg komið.

Til að skapa frið um störf ráðuneyt­is­ins og til að hlífa þeim sem þetta mál hef­ur bitnað illa á hef ég nú til­kynnt for­manni Sjálf­stæðis­flokks­ins að ég óski eft­ir að hætta sem ráðherra og sæk­ist ekki leng­ur eft­ir að gegna embætti inn­an­rík­is­ráðherra.

Hann sýndi þeirri beiðni minni skiln­ing, enda miklu frek­ar um per­sónu­lega en póli­tíska ákvörðun að ræða.

Til að axla áfram mína póli­tísku ábyrgð gagn­vart fólk­inu sem kaus mig til for­ystu á Alþingi til fjög­urra ára mun ég að loknu stuttu fríi taka aft­ur til starfa sem þingmaður og von­andi enn virk­ari vara­formaður Sjálf­stæðis­flokks­ins um ára­mót.

Ég hlakka til þess, nýrra verk­efna og nýs árs. Ég mun ekki veita fjöl­miðlaviðtöl í dag en verja

næstu dög­um með fjöl­skyld­unni.“////////////////////Þetta laust mig illa hún sem ég hélt  að væri svo sterk,en " svo lengi má brýna deigt járn að það bíti" þetta var ekki samt alveg svona með Hönnu Birnu hún var og er aldrei deig i neinu afburðarmanneskja,en maður lætur þetta flakka til illmanna sem hafa að þessu stuðlað allan tíman ,þeir vonandi taka það til sín sem eiga það,þar eru allir í V.G. og Samfylkingunni inni!!!Svo ættlast þeir til að við teljum þá hæfa til samráðs um hlutina!!!Nei hingað en ekki lengra það er nóg komið af rógi um allt og alla,og Gróa á leyti er þarna á fullu/En ekki meira að sinni,ég mun bara fá að sjá hana áfram á Þingi og innan okkar sjálfstæðismanna ,sem Varaformann///Halli gamli

Hanna Birna: Nú er mál að linni