Afskrifa aðeins tapaðar kröfur/hvernig getur mafían sem þessum sjóðum okkar stjórnar,hagað ser svona????

Afskrifa aðeins tapaðar kröfur
Innlent | Morgunblaðið | 4.12.2010 | 10:30
Þáttur lífeyrissjóðanna í viljayfirlýsingu ríkisstjórnarinnar um aðgerðir vegna skuldavanda heimilanna snýst um það, að útfærðar eru leiðir til þess að afskrifa kröfur, sem eru hvort eð er taldar tapaðar. Í heildina eru lífeyrissjóðir því ekki að taka á sig auknar byrðar í nokkrum mæli.

Heildareignir lífeyrissjóðanna eru í kringum 1.840 milljarðar króna, og fram hefur komið að tryggingafræðileg staða þeirra muni versna um innan við 0,5% við aðild að þeim aðgerðum sem fyrirhugaðar eru.

Gróft áætlað er tryggingafræðileg staða lífeyrissjóðanna tæplega tvöföld eignastaða þeirra, eða innan við 3.600 milljarðar og þeir sem hafa reiknað út hver kostnaðurinn geti orðið fyrir lífeyrissjóðina af aðgerðunum, telja að hann sé á bilinu 10 til 15 milljarðar króna.

Fulltrúar lífeyrissjóðanna eru sammála um að þetta komi ekki til með að hafa áhrif á lífeyrisgreiðslur í sjóðunum. „Okkur þykja þetta miklar umbúðir um heldur rýrt innihald,“ sagði talsmaður lífeyrissjóðs í gær.

Samkvæmt upplýsingum Morgunblaðsins var breið samstaða um það innan lífeyrissjóðakerfisins, að mönnum sem stýra þeim sjóðum væri hvorki stætt á því siðferðilega né lagalega, að taka ákvörðun um að gefa ákveðnum sjóðfélögum ákveðnar upphæðir í afskriftir á kostnað annarra sjóðfélaga.

Á hinn bóginn hafi verið sjálfsagt að taka þátt í yfirlýsingu ríkisstjórnarinnar og fjármálafyrirtækja, að því marki, sem lífeyrissjóðunum var stætt á að gera.

 

Viðskipti – ekki skattlagning

Talsmenn lífeyrissjóðanna líta þannig á að klásúlan í yfirlýsingunni um nýja tegund vaxtaniðurgreiðslu, þar sem m.a. segir: „Ríkisstjórnin mun leita leiða til að fjármálafyrirtæki og lífeyrissjóðir fjármagni nýja tegund tímabundinnar vaxtaniðurgreiðslu,“ feli alls ekki í sér áform stjórnvalda um að skattleggja lífeyrissjóði sérstaklega.

 

Rifjað er upp að sl. sumar áttu Seðlabankinn í Lúxemborg og Seðlabanki Íslands viðskipti með skuldabréf og þá hafi lífeyrissjóðirnir keypt skuldabréf af ríkinu sjálfviljugir og greitt fyrir með gjaldeyri. Af þeim viðskiptum hafi myndast heilmikill hagnaður, sem lífeyrissjóðirnir og ríkið hafi síðan skipt með sér. „Við sjáum fyrir okkur frekara samstarf af þessum toga, en ekki aukna skattheimtu,“ segir stjórnarmaður í lífeyrissjóði.

Lífeyrissjóðir
» Lífeyrissjóðirnir telja ekki að koma þurfi til skerðingar lífeyrisgreiðslna vegna þátttöku þeirra.
» Sjóðirnir telja alls ekki að stjórnvöld áformi frekari skattlagningu á sjóðina til þess að fjármagna vaxtaniðurgreiðslu.
» Mat lífeyrissjóðanna er að gróft áætlað þýði þátttaka þeirra 10-15 milljarða kostnað fyrir þá.////lesið þetta og skoðið ,og segir ykkar skoðanir!!! Þetta er það sem við sem höfum borgað i þessa sjóði frá upphafi höfum alltaf verið að segja að þessi mafía sem þarna stjórnar frá atvinnurekendum að stærri hluta og svo einhverjir sem við fáum litið um ráðið frá okkur sjalfum,en það ber einnig að sameina þessa sjóði ,og við algjörlega sem eigum þa´stjórna þeim ekki atvinnurekendur als ekki,en þessi lesning segir manni hvernig þessu er varið og svari hver fyrir sig,þetta gengur ekki upp að mínu mati/Halli gamli

Afskrifa aðeins tapaðar kröfur

Athugasemdir

[sigkja (IP-tala skráð) 4.12.2010 kl. 15:19]

Persónulega vil ég frekar fá óskertan lífeyri en að borga lánin niður fyrir einhverja aðra. Og mig grunar að svo sé með flesta. Ég er líka sáttur við að sleppa niðurgreiðslum á lánum annarra sem kæmu síðan fram í skattahækkunum.

En ef þú ert svona æstur í að greiða niður lán annarra þá geturðu ábyggilega labbað inn í hvaða fjármálastofnun sem er og boðist til að borga inná einhver gjaldfallin lán.

Og ef þú telur skattana þína of lága þá tekur ríkið ábyggilega við frjálsum framlögum.

Hversu marga þúsundkalla vilt þú láta af höndum í niðurgreiðslur á lánum annarra?

Sýndu nú í verki hve hugsjónirnar rista djúpt.

[Haraldur Haraldsson, 4.12.2010 kl. 16:02]

sigkja:Ef þú ert með þessu að skoða hvað ég segi þarna,þá mundir þú ekki biðja mig að borga meir ,en ég geri limeyrisþegin,en þeir sem stóðu sig og standa og borga af sinu og eru skilamenn,þeir fa´engar bætur þó svo bankarnir hafi hækkað við kreppun lánin um 40% /kveðja samt

[sigkja (IP-tala skráð) 4.12.2010 kl. 17:17]

Þú virtist eitthvað hneykslaður á því að lífeyrissjóðirnir vildu ekki gefa peningana okkar í niðurgreiðslur á lánum annarra. Ég var bara að benda þér á hvernig þú gætir náð fram sömu skerðingu á lífskjörum án aðstoðar lífeyrissjóðanna.

Það er voða þægilegt að skella skuldinni á vondu bankana. Að vísu er það ríkið sem reiknar vísitöluna og hefur gengisskráninguna í höndum sér. Það var ríkið sem setti lögin um vísitölutryggingar og það er ríkið sem ræður vaxtastigi í landinu. Og til skamms tíma átti ríkið alla bankana.

En auðvitað er allt bönkunum að kenna. Þeir eiga náttúrulega að starfa eins og góðgerðarsamtök og gefa réttmætar eignir sínar svo lífeyrisþegar geti hætt að hneykslast á illsku þeirra.

[Haraldur Haraldsson, 4.12.2010 kl. 18:14]

sigkja:lest einu sinni en það sem ég skrifaði og svaraðu því það þarf að taka til i lífeyrissjóðunum og sameina þá ,og Atvinurekendur út þarna þetta er lífeyrissjóður okkar,ekki þeirra,Kveðja

[sigkja (IP-tala skráð) 4.12.2010 kl. 20:52]

Þeir leggja fram 60% og við 40%, hverjir eiga að fara út? Auk þess sem ef lífeyrissjóðurinn væri "eign" þá gengi inneignin í arf. Við höfum réttindi í lífeyrissjóði, ekki eign. Við erum sjóðsfélagar, ekki eigendur. Lífeyrissjóðirnir eru samvinnuverkefni launþegahreyfingarinnar og atvinnurekenda. En það má áreiðanlega skoða það hvort það væri betra að launþegar borguðu alla upphæðina, eða lækkuðu lífeyrisgreiðslur um ríflega helming, og atvinnurekendur kæmu ekkert að þessu verkefni.

Sameining lífeyrissjóða hefur skeð svo til af sjálfu sér þegar lífeyrissjóðir standa jafnt fjárhagslega, jafnræði er meðal sjóðsfélaga og það er til hagsbóta fyrir félagsmenn. Það hefur hins vegar gengið illa að fá hefðbundna vel stæða lífeyrissjóði til að sameinast illa stæðum sjóðum og sjóðum með sérréttindi.

Það er stundum betra að reyna að hugsa svolítið frekar en að gleypa lýðskrumið hrátt.

[Haraldur Haraldsson, 4.12.2010 kl. 21:23]

sigkja: enn og aftur veður þú reyk!! sjóðirnir eru eign okkar sem borgum i þá auðvitað,en þetta var þegar upp var staðið bara kauphækkun til launþega sem samið var um á sinum tíma,reyndu ekki að telja neinum trú um annað,vonandi að þú takið bara sönsum /Kveðja

[sigkja (IP-tala skráð) 5.12.2010 kl. 00:13]

Við borgum innan við helming. Þannig að samkvæmt því þá "eigum" við innan við helming. Og ef þú heldur að lífeyrissjóðirnir fái áfram framlag atvinnurekenda ef þeim verður hent út þá ert það þú sem veður reyk.

Þú mátt kalla það kauphækkun eða verðlaun fyrir að klára hafragrautinn eða hvað sem þú vilt, en samkvæmt samningunum þá er þetta framlag bundið setu atvinnurekenda í stjórn lífeyrissjóðanna. Engin seta=engin framlög.

En þú þarft ekki að ímynda þér að þú eigir lífeyrissjóðina þó þú greiðir í þá frekar en skákfélag, Lions eða félag eldri borgara. Þú ert félagi, ekki eigandi.

 Lagalega og samkvæmt öllum samningum ert þú ekki eigandi, jafnvel þó þú ímyndir þér að svo sé og fyrirmenn tali þannig á tyllidögum. Það eru nefnilega samningarnir og lögin sem gilda, ekki orðskrúð og fagurgali lýðskrumara. Og samkvæmt samningunum "sem samið var um á sínum tíma" ert þú lífeyrissjóðsfélagi með engan eignarrétt.

[Haraldur Haraldsson, 5.12.2010 kl. 01:04]

Blessaður haltu þessu fyrir þig en ekki mig/Kveðja

[Hjörleifur Harðarson (IP-tala skráð) 5.12.2010 kl. 09:38]

Er þá ekki mál til komið að við stofnum nýja lífeyrisjóði sem verði eign launþega.

Í leiðini skulum við stofna verkalýðsfélag sem starfar með hag launþega að leiðarljósi.

Nú svo þurfum við að sjálfsögðu að berjast við atvinnurekendur um það að fá frelsi til að velja verkalýðsfélag.

það mætti líke gera málin betri með því að binda líeyrisjóðina með lögum sem segja eitthvað meira en innheimtið með öllum mögulegum ráðum og borgið síðan út á þann máta sem ykkur hentar ..

lífeyris og verkalýðsmálin eru því miður ekki einföld á íslandi og allt sem á að teljast velferðarkerfi er mjög flókið og erfitt viðureignar.